تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره قلم

آیه 23 تا 33

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

فَانْطَلَقُوا وَ هُمْ يَتَخٰافَتُونَ (٢٣)
پس به راه افتادند در حالى كه آهسته به هم مى گفتند :
أَنْ لاٰ يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُمْ مِسْكِينٌ (٢٤)
امروز نبايد نيازمندى در اين باغ بر شما وارد شود،
وَ غَدَوْا عَلىٰ حَرْدٍ قٰادِرِينَ (٢٥)
و بامدادان به قصد اينكه تهيدستان را محروم گذارند به سوى باغ روان شدند
فَلَمّٰا رَأَوْهٰا قٰالُوا إِنّٰا لَضَالُّونَ (٢٦)
پس چون [به باغ رسيدند و آن را نابود] ديدند، گفتند: يقيناً ما گمراه بوده ايم [كه چنان تصميم خلاف حقّى دربارۀ مستمندان و تهيدستان گرفتيم ]
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (٢٧)
بلكه ما [از لطف خدا هم] محروميم
قٰالَ أَوْسَطُهُمْ أَ لَمْ أَقُلْ لَكُمْ لَوْ لاٰ تُسَبِّحُونَ (٢٨)
عاقل ترينشان گفت: آيا به شما نگفتم كه چرا خدا را [به پاك بودن از هر عيب و نقصى] ياد نمى كنيد [و چرا او را از انتقام گرفتن درمانده مى دانيد؟! ]
قٰالُوا سُبْحٰانَ رَبِّنٰا إِنّٰا كُنّٰا ظٰالِمِينَ (٢٩)
گفتند: پروردگارا! تو را به پاكى مى ستاييم، مسلماً ما ستمكار بوده ايم
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلىٰ بَعْضٍ يَتَلاٰوَمُونَ (٣٠)
پس به يكديگر رو كرده به سرزنش و ملامت هم پرداختند
قٰالُوا يٰا وَيْلَنٰا إِنّٰا كُنّٰا طٰاغِينَ (٣١)
گفتند: واى بر ما كه طغيان گر بوده ايم
عَسىٰ رَبُّنٰا أَنْ يُبْدِلَنٰا خَيْراً مِنْهٰا إِنّٰا إِلىٰ رَبِّنٰا رٰاغِبُونَ (٣٢)
اميد است پروردگارمان بهتر از آن را به ما عوض دهد چون ما [از هر چيزى دل بريديم و] به پروردگارمان راغب و علاقه منديم
كَذٰلِكَ الْعَذٰابُ وَ لَعَذٰابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كٰانُوا يَعْلَمُونَ (٣٣)
چنين است عذاب [دنيا] و عذاب آخرت اگر معرفت و آگاهى داشتند بزرگ تر است

نکته ها:

«حَرد» به معناى بخل و منع ديگران است. «غدوا على حرد» يعنى صاحبان باغ به قصد محروم كردن فقراحركت كردند.
حرص و بخل، انسان را سنگدل مى كند،تا آن جا كه به مسكين و فقير رحم نمى كند. «لا يدخلنّها اليوم عليكم مسكين»
«اَوسط» به كسى گويند كه معتدل و به دور از افراط و تفريط باشد.(33)
رسيدگى به مساكين مستحب نيست، بلكه واجب است، زيرا خداوند به خاطر ترك مستحب كسى را كيفر نمى دهد. در اين آيه محروم كردن مسكين سبب سوختن باغ در دنيا شد و در آخرت نيز، دوزخيان، دليل دوزخى شدن خود را بى اعتنايى به محرومان مى دانند.

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر